Silvio Garattini, 96-jarige oncoloog: "Ik ontbijt niet, maar ik zeg nooit nee tegen een toetje 's avonds."
%3Aformat(jpg)%3Aquality(99)%3Awatermark(f.elconfidencial.com%2Ffile%2Fa73%2Ff85%2Fd17%2Fa73f85d17f0b2300eddff0d114d4ab10.png%2C0%2C275%2C1)%2Ff.elconfidencial.com%2Foriginal%2F038%2F09f%2F0b6%2F03809f0b69cc897a3ccb956e6d931b19.jpg&w=1280&q=100)
Silvio Garattini , wereldleider in de farmacologie en pionier op het gebied van oncologisch onderzoek, blijft op 96-jarige leeftijd verrassen met zijn levensfilosofie: hij slikt geen medicijnen, ontbijt niet en staat zichzelf elke avond een toetje toe . Vanuit het Instituut voor Farmacologisch Onderzoek Mario Negri, dat hij in 1963 in Milaan oprichtte, zet hij zich dagelijks in om preventie te verdedigen als een belangrijke pijler van de volksgezondheid.
Zoals ze in een interview met het Italiaanse mediakanaal Corriere della Sera vertelde, heeft haar routine, die ver afstaat van medische conventies, de nieuwsgierigheid van velen gewekt. "Ik drink 's ochtends koffie, dan nog een, en 's middags eet ik alleen sinaasappelsap en een paar koekjes", legde hij uit. Natuurlijk bereidt hij 's avonds " een goed diner : een voorgerecht, of een portie vis en groenten. En, inderdaad, een dessert ." Garattini wijst erop dat de hersenen ongeveer 90 gram suiker per dag nodig hebben, en dat hij daarom nooit "nee" zegt tegen een klein toetje 's avonds.
:format(jpg)/f.elconfidencial.com%2Foriginal%2F183%2F116%2F962%2F18311696292d93753636e13753e0ca24.jpg)
Ondanks dat hij een leeftijd heeft bereikt waarop de meeste mensen afhankelijk zijn van chronische behandelingen, beweert hij dat hij geen medicijnen meer nodig heeft, afgezien van een antistollingsmiddel tegen lichte atriumfibrillatie. "Ik denk dat veel medicijnen onnodig worden voorgeschreven", waarschuwt hij. Hij wijst daarbij op de impact van overmedicatie en het gebrek aan preventie op de gezondheidszorg. Garattini zegt dat hij al 40 jaar geen antibiotica meer gebruikt en dat hij 'thuis' blijft als hij koorts heeft.
:format(jpg)/f.elconfidencial.com%2Foriginal%2F56f%2Fd62%2F930%2F56fd62930e16dd737664bf6e78acf365.jpg)
Voor Garattini hangt de levensduur niet af van genetica, maar van aangeleerde gewoonten . Hij herinnert zich nog levendig een jeugd zonder nationale gezondheidszorg en een jeugd getekend door oorlog. Haar professionele leven kenmerkt zich door toewijding aan de volksgezondheid, het leiden van chemotherapie-onderzoek en het uiten van kritiek op het gebruik van tabak , alcohol en onnodige supplementen. “Voedingssupplementen zijn alleen nuttig voor degenen die ze verkopen”, stelt hij stellig.
Gezondheid betekent voor hem vijf kilometer per dag lopen, boeken schrijven, bidden, vrienden hebben en conferenties bijwonen. Hij zegt dat “elke dag een geschenk is.” In het aangezicht van de pijn dienen het geloof en de verbondenheid met zijn dierbaren als een toevluchtsoord: “Ik praat nog steeds met mijn twee vrouwen, ook al zijn ze er niet meer.”
El Confidencial